''Dit boek van Emile Schra maakt duidelijk hoe kostbaar eenvoud kan zijn. Brook van A Midsummer Night’s Dream, een artistiek circus, tot aan Brook van The Man Who Mistook His Wife for a Hat, als optimum van eenvoud; dat alles in verhelderende tekst gevat. Zo duidelijk is het boek van Schra dat hij het bereikbare bijkans als onbereikbaar kenbaar maakt. Niet omdat nu een groter lezersbestand kan weten wat er staat (er is immers geen woord Frans bij), maar omdat het besef van wat er staat je inzicht kan geven in wat we allemaal nog moeten doen. Welke obsessies we ons nog eigen moeten willen maken.
Brook is niet het eiland, maar wel de verbeelding. Voor een goed begrip van zijn betekenis komt Schra's boek nog net op tijd. Tot vervelens toe heb ik geroepen dat je een 'klimaat' moet scheppen, willen zaken als nieuwsgierigheid, verantwoordelijkheidsbesef, discipline, zelfrespect, je prioriteiten weten te stellen, weer betekenis gaan krijgen. Anders valt je niet op dat Brook dit als volstrekt minimale basis hanteert waarop het eigenlijke werk - in lengte van jaren voort te zetten - kan beginnen. Je krijgt het niet cadeau.
Zij die al een levendige interesse hadden zullen dit boek ongetwijfeld lezen. Studenten, doelbewust op weg naar iets moois, hoeven er zelfs hun Frans niet op te toetsen, maar kunnen gewoon hun gang gaan. Daarnaast moet het boek óók worden gestuurd, voor mijn part onder rembours, naar de cultuurspecialisten (als ze er zijn) van de politieke partijen. Of aan de sleutelfiguren van de uitvoerende cultuurpolitiek (als die nog aan de orde is) voor het dubbel lezen van wat hier staat. In 'goed Nederlands' kunnen we andermaal weten wat ons te doen staat. Wat let ons?''
Ritsaert ten Cate
13 maart 1995
